คนเราทุกคนต่างก็มีความฝัน..
ฝันที่ดี ฝันที่ร้าย... ฝัน...ว่าซักวันอนาคตของตนจะเป็นเช่นไร
ตัวของฉันเองก็มีความฝัน
อนาคตของฉัน ฉันจะเป็นนักเบสบอลที่เก่งกาจ ฉันจะเป็นแบตเตอร์* คอยตีลูกกลมๆสีขาวพวกนั้นให้ลอยไปไกลแสนไกล
ฉัน...ฝันว่าซักวันจะไปอยู่ที่สนามโคชิเอ็ง
จะทำโฮมรัน
จะ....ขึ้นไปบนสนามเดียวกับพี่ชาย หากไม่ใช่ทีมเดียวกัน ก็ขอที่จะอยู่ทีมตรงข้าม เพื่อที่จะแสดงให้พี่เห็นว่าตัวของฉันก้าวหน้าใสขนาดไหน
ในเมื่อพี่ชายเป็นพิทเชอร์** ฉันก็จะเป็นคนคอยตีลูกนั้น
จะทำแต้มให้ได้...
นั่นคือความฝันของฉัน
...
ความฝันที่เมื่อครั้งหนึ่งในชีวิต ฉันก็ 'เคย' ที่จะฝัน
..
แต่ในตอนนี้ มันไม่อาจจะเป็นจริงได้อีกแล้ว
เพราะว่าพี่ชาย 'ทิ้ง' ความฝันนั่นไป
เพราะอย่างนั้นฉันจึงต้อง 'ทิ้ง' ความฝันของตัวเองด้วย
มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเราอยากที่จะ 'ทิ้ง' หรือต้องการที่จะ 'ทิ้ง'
พวกเราจำเป็นต้องบังคับตัวเองให้ 'ทิ้ง' มันต่างหาก
อาจจะเพราะไม่เข้มแข็งพอ ไม่หนักแน่นพอ
หรืออาจจะเพราะว่า...พวกเรามี 'เวลา' ที่ 'ไม่มากพอ'
เพราะว่าเรื่องนั้นมัน 'ไม่ได้สำคัญ' ขนาดนั้น
และเพราะว่ามีเรื่องอื่นที่ 'สำคัญ' มากกว่า
เพราะอย่างนั้น...
พี่ชายจึงได้วางถุงมือที่ได้เป็นของขวัญวันเกิดลง แล้วเอามันใส่ไว้ในกล่องลึก
ส่วนตัวฉันก็ต้องวางไม้เบสบอลที่เก็บเงินค่าขนมซื้อไว้ลง
และสุดท้ายก็ขายมันไป...
เพื่อสิ่งที่ 'สำคัญ' มากกว่า
เพื่อสิ่งที่ 'จำเป็น' มากกว่า
และเพราะว่าฉันยังไม่ใช่ผู้ใหญ่...ไม่ว่าจะพยายามยังไงมันก็ไม่เคยมากพอ
และเพราะว่าพี่ชายเดินจากออกไป เดินหนีออกไป... ไปทำหน้าที่ของ 'ลูกชายคนโตของครอบครัว'
ฉันที่ถูกทิ้งเอาไว้ ถึงต้องทำหน้าที่ของ 'ลูกชายคนรอง'
ต้อง 'พยายาม' เป็นผู้ใหญ่แทนพ่อกับพี่ที่ไม่อยู่บ้าน
ต้อง ‘พยายาม’ เป็นผู้ใหญ่เพื่อให้น้องทั้งสองคนเห็นว่าฉันพึ่งพาได้
ต้อง ‘พยายาม’ เพื่อชดเชยในส่วนของแม่
…
ฉันต้องพยายามมากกว่านี้ เพื่อให้ ‘ตัวเอง’ ยอมรับ
ฉัน....
'ต้อง' เป็นพี่ชาย 'ที่ดี'
'ต้อง' เป็นแบบอย่าง 'ที่ดี'
‘ต้อง’ มอบ ‘เวลา’ ทั้งหมดที่มีให้กับ 'น้องสาว' ทั้งสองคน
เพราะว่าแม่ 'ใช้การไม่ได้'
เพราะว่าฉันคือ 'คนเดียวที่อยู่บ้าน'
เพราะอย่างนั้น...ฉันต้องทำตัวให้ดี ต้องเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ ต้องรับผิดชอบ ต้องจริงจังให้มากขึ้น
เพราะอย่างนั้น....ฉันถึง...
ได้คิดว่าหายฝึกซ้อม หากพยายาม…..
...............
....
คนเราทุกคนต่างก็มีความฝัน..
ฝันที่ดี ฝันที่ร้าย... ฝัน...ว่าซักวันอนาคตของตนจะเป็นเช่นไร
ตัวของฉันเองก็ 'เคย' มีความฝัน
อนาคตของฉัน ฉันจะเป็นนักเบสบอลที่เก่งกาจ ฉันจะเป็นแบตเตอร์* คอยตีลูกกลมๆสีขาวพวกนั้นให้ลอยไปไกลแสนไกล
ฉัน...'เคย' ฝันว่าซักวันจะไปอยู่ที่สนามโคชิเอ็ง
จะทำโฮมรัน
จะ....ขึ้นไปบนสนามเดียวกับพี่ชาย หากไม่ใช่ทีมเดียวกัน ก็ขอที่จะอยู่ทีมตรงข้าม เพื่อที่จะแสดงให้พี่เห็นว่าตัวของฉันก้าวหน้าใสขนาดไหน
ในเมื่อพี่ชายเป็นเอซ** ฉันก็จะเป็นคนคอยตีลูกนั้น
จะทำแต้มให้ได้...
นั่นคือ 'อดีต' ของความฝันของฉัน
...
ความฝันที่เมื่อครั้งหนึ่งในชีวิต ฉันก็ 'เคย' ที่จะฝัน
ความฝันนั้นของฉัน...
ที่ฉัน 'จำเป็น' ต้องโยนมันทิ้งไป
No comments:
Post a Comment