[YK] [06] 無声

หมอนั่นเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารำคาญมาตั้งแต่ไหนแต่ไร...


หนวกหูและเหมือนลิง(ซารุ) นั่นคือความรู้สึกแรกหลังจากที่ได้พบกัน

ทั้งน่ารำคาญ ทั้งพูดมาก แล้วยัง...มาแย่งพี่ชายไปอีก

และเพราะเป็นคนที่นิสัยใกล้กัน หมอนั่นกับพี่ก็เลยสนิทกันง่ายมาก

เหมือนนาเดชิโกะที่พี่โอ๋นักโอ๋หนา



ไม่พอใจเอาซะเลย



ต่อมาหมอนั่นก็มาตีสนิท แล้วยังมาตั้งชื่อเล่นให้อีก

ทำเหมือนกับว่าจะอยากเป็นเพื่อนด้วย....มัน ก็ใช่

อ่านง่ายขนาดนั้น... เหมือนหมาเลย ตัวไม่เล็กไม่ใหญ่ กระดิกหางดีใจ และอ่านง่ายเป็นที่สุด



พอเริ่มโตขึ้น หมอนั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่

ออกจะเหมือนเดิม...หรือยิ่งกว่าเดิมกันนะ?

ฉันไม่ค่อยสนใจหมอนั่นเท่าไหร่ แต่สิ่งที่การันตีได้คือความน่ารำคาญ...


นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยน



เพราะอย่างนั้นฉันเลยมักหลีกเลี่ยงการเข้าใกล้และพูดคุย...

เพราะนายชอบทำให้ฉันหงุดหงิด


ถึงแม้ว่านายจะหวังดีก็เถอะ แต่ความหวังดีของนายมันทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมในหลายครั้ง


....


นายมีรสนิยมในเรื่องผู้หญิงที่ห่วยแตกมาก... นาเดชิโกะคนนั้นมีดีตรงไหนนอกจากหน้าตา?

ผู้หญิงแบบนั้น..นายหลงชอบไปได้ยังไง

ในสายตาฉันยัยนั่นก็แค่ตัวปัญหา เด็กสปอย และอ่อนกีฬายิ่งกว่าอะไรดี


และไม่น่ารักเลยซักนิด


นายหาคนที่ดีกว่านี้ได้ง่ายกว่านั้นแท้ๆ...

ไม่เข้าใจนายเอาซะเลย



.......



แล้ว..

อยู่ๆนายก็ตาย

ตายง่ายๆเหมือนกับศพอื่นๆที่ผ่านมา

คอนเทนเนอร์หล่นทับ? เอาเถอะ อย่างน้อยนายก็ไม่ต้องทรมานมากละนะ...


......


เหมือนคำสาปเลยนะ พอเล่าเรื่องของ `เธอ` ให้นายฟัง นายก็ไป

.....



นี่ซารุ..


พอไม่มีนายที่น่ารำคาญมาอยู่ตรงนี้...

...



มันก็....เงียบลงชะมัดเลย..









-------------------------------------------------------------------

Talk...
- ถึงนายจะน่ารำคาญ แต่พอไม่มีนายแล้วมันก็...อืม โล่งๆ เงียบๆจริงๆนะ...
- เคย์ต้องเสียใจมากแน่เลย
- นายทำผู้หญิงที่นายชอบเสียใจนะรู้ไหม
- R.I.P ซารุ....

ปล. งานศพนายเราก็ไม่ไปอีกเช่นกัน..