[YK] [10] 仮面

"โคฮาคุ นายเคยฆ่าคนรึเปล่า"
"ไม่"

"แล้วคิดว่าจะฆ่าคนได้รึเปล่า"
"ไม่รู้สิ.. แต่ถ้าทำได้ ถ้าทำได้จริงๆ ฉันก็ไม่อยากที่จะฆ่าใคร"

"ฉันเข้าใจ"

"ตอนนี้ทุกคนกำลังบ้าคลั่งนะ รู้ใช่ไหม"
"ฉันรู้..."

"แต่..?"
"ฉันก็ฆ่าคนไม่ได้อยู่ดี"

"เพราะว่าสัญญากับเคย์จังไว้น่ะเหรอ?"
"ใช่"

"มีแค่นั้นจริงๆน่ะเหรอ?"
"เปล่า"

ฉันยิ้ม

ให้กับนาเดชิโกะที่มีใบหน้าที่นิ่งเฉย

ในตอนนี้ฉันได้รับหน้ากากของเธอมาสวมบนหน้าของฉัน ด้วยรอยยิ้มที่อีกฝ่ายดูไม่ค่อยอยากจะมองซักเท่าไหร่

...รอยยิ้มแบบนี้น่ะ ก็เหมือนกับรอยยิ้มของเธอเองแท้ๆ...

"......"
"เพราะสัญญาไว้แล้วน่ะ"

"..."
"ฉันสัญญาเอาไว้ กับเจ้าหญิงของฉัน"

ฉันหยิบหน้ากากที่แขวนอยู่บนผนังขึ้นบังใบหน้า ขณะที่มองผู้ถามผ่านดวงตาของหน้ากากละครโน

"ที่ผ่านมา..นายโกหกคนอื่นมากี่ครั้งแล้วโคฮาคุ"
"แล้วเธอละ นาเดชิโกะ"

ฉันไม่รู้ว่าใบหน้าใต้หน้ากากของฉันในตอนนี้มันเป็นยังไง แต่ใบหน้าของฉันกับนาเดชิโกะในตอนนี้ก็คงไม่ได้ต่างกันซักเท่าไหร่

"..เธอน่ะโกหกคนอื่นมากี่ครั้งแล้วละ.."

"แล้วจากนี้ไปจะทำยังไงดีละ"
"ก็ไม่ทำยังไง"

"จะไม่ฆ่าใครใช่ไหม"
"ไม่"

"งั้นมาอยู่ด้วยกันไหมโคฮาคุ"

คำตอบของคำถามมีเพียงแค่รอยยิ้มใต้หน้ากากโรงละคร







-------------------------------------------------------

Talk...
- โคคุงกับนาเดชิโกะเป็นคนที่เหมือนกันมากกว่าที่คิด เพราะเป็นฝาแฝดทางวิญญาณของกันและกัน ทำให้รู้หางกันเป็นอย่างดี... และโกหกกันไม่ได้ต่างจากที่โกหกกับคนอื่น...
- ซึ่งโกหกอะไรไปบ้างก็...ก็นั่นสินะ...
- หลังจากคุยเสร็จแล้วก็หอบข้าวของมาอยู่บ้านเดียวกับนาเดชิโกะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว.. แต่ก็จะกลับไปบ้านเป็นระยะ แค่ช่วงนี้คงไม่ได้ไปนอนเท่าไหร่
- ส่วนเทนโชอินก็อยู่บ้านโคคุงต่อไป....
- หน้ากากนั่นคือหน้ากากละครโน(หน้ากากหน้าฟ้าอีกด้วย) แขวนอยู่ที่ผนังบ้านนาเดจี้เพราะคุณยายนาเดจี้ชอบของเก่าๆเลยมีติดๆบ้านอยู่บ้าง
- ขอบคุณคร๊าบ