Test 01 : Begin

เสียงกระดิ่งลมปลุกคุณให้ลืมตาตื่นจากความฝันที่พร่าเลือนให้มาพบกับท้องฟ้าสีสดที่กว้างสุดลูกหูลูกตา ปุยเมฆสีขาวลอยเอื่อยเชื่องช้าตามที่ถูกสายลมนำพาให้พัดไป

คุณกระพริบตา...

รู้สึกตื้อๆอยู่ในหัวเหมือนคนที่ยังไม่ตื่นจากฝันดีนัก..


แล้วคุณก็เริ่มขยับตัว

ยันตัวลุกขึ้นนั่งเพื่อพบว่าคุณไม่ได้นอนอยู่บนเตียงให้ห้องนอนที่คุณคุ้นเคย แต่กลับเป็นในบ่อน้ำที่แห้งขอด ผุพังและดูเก่าเสียจนเริ่มมีต้นหญ้าขึ้นประปราย เสียงของลมทะเลที่พัดผ่านร่องหินจากที่ไม่ใกล้ไม่ไกลนั้นเหมือนจะช่วยย้ำเตือนให้คุณรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คุณรู้จัก ไม่ใช่ของคุณ


คุณเริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ

รอบตัวนั้น...หากจะให้บรรยายในสายตาคุณ มันก็ดูเหมือนกับเมือง..


เป็นเมืองที่ถูกปูด้วยก้อนอิฐสีขาวที่ดูทรุดโทรมอย่างประหลาด แต่ถึงอย่างนั้น ทั้งบนทางเท้า กำแพง กระทั่งบันไดก็ยังสามารถบอกคุณได้เป็นอย่างดีว่าเมืองนี้เคยเป็นเมืองที่ถูกทาด้วยสีขาวแทบทั้งเมือง อาจจะยกเว้นท้องฟ้าเบื้องบน กับสีสันบนประตูมากมายที่ดูราวกับว่ามันผุดอยู่ทุกเหมือนกับภาพวาดจากสีของพู่กัน

สีแดง ชมพู เหลือง ส้ม และอีกมากมายนั้นเหมือนสร้างจากวัสดุที่แตกต่างกัน บ้างอยู่บนฟ้า บ้างอยู่บนพื้น บ้างลอยอยู่บนอากาศ และบ้างก็ฝังตัวอยู่ในกำแพงด้วยขนาดที่หลากหลาย ตั้งแต่เล็กเพียงแค่ฝ่ามือ ไปจนถึงใหญ่ขนาดที่ทำให้คุณต้องแหงนหน้ามอง

ตอนนี้คุณไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าคุณอยู่ที่ไหน

ไม่มีอะไรที่คุ้นตาคุณเลยแม้แต่อย่างเดียว

กระทั่งกลิ่นเกลือจากทะเลที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็ยิ่งทำให้คุณรู้สึกเหมือนว่ามันมีอะไรหลายอย่างที่ผิดแปลก...อะไรหลายอย่างที่แตกต่าง...ต่างมากจนคุณนับไม่ถูกว่ามีอะไรบ้าง หากจะให้สรุปย่อยแล้วก็อาจจะเรียกได้ว่าแทบทุกอย่าง

และนอกจากนกนางนวลที่บินผ่านหัว ร่อนลงมาเกาะตัวบนกำแพงแล้วเอียงคอมองคุณด้วยความใคร่รู้แล้ว คุณก็ไม่เห็นสิ่งใดอื่นอีกที่เรียกได้ว่าสิ่งมีชีวิต....นอกจากตัวเอง

และเมื่อมองเลยต่อไปอีกนิด คุณก็พบว่าทางเดินนั้นถูกแบ่งออกเป็นสี่เส้นทางหลัก และดูจะทอดตัวเลี้ยวหายไปจากสายตาราวกับเส้นทางของเขาวงกต

เส้นทางทางด้านทิศเหนือนั้นทอดตัวลาดขึ้นด้านบน มีหอคอยสีขาวประหลาดราวกับประภาคารที่ถูกบิดให้เป็นเกลียวอยู่ในตำแหน่งที่สูงที่สุดในสายตา แน่นอนว่าประภาคารนั้นก็ยังคงถูกประทับไปด้วยประตูมากมายเหมือนกับเครื่องประดับที่พยายามจะดึงดูดสายตาของคุณ

ในขณะที่เส้นทางทางทิศใต้นั้นลาดยาวลงไปข้างล่าง ดูเหมือนจะเป็นเส้นทางเดียวที่ทอดยาวไปจนเห็นหาดสีขาวสะอาดตา..และผืนน้ำสีฟ้าเขียวที่กว้างใหญ่


พอคุณขยับตัวลุกขึ้นยืนเพื่อให้เห็นทุกอย่างได้ถนัดตามากยิ่งขึ้น สายตาของคุณก็ไปปะทะกับกล่องไม้เก่าๆที่วางอยู่บนโต๊ะไม้ที่ดูเก่าไม่แพ้กัน เมื่อคุณเดินเข้าไปใกล้ คุณถึงได้รู้ว่ามันเป็นกล่องที่ใช้ใส่กุญแจเปราะสนิม เหนือกล่องนั้นมีตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ถูกเขียนไว้ด้วยพู่กันอย่างลวกๆ

[ You Can Only Pick One ]

เอาละ... ทีนี้.. คุณจะหยิบกุญแจขึ้นมาดีไหม
แล้วคุณคิดจะทำอะไรต่อไปกันละ?

• เดินขึ้นทิศเหนือ ไปทางประภาคาร
• เดินลงทิศใต้ ไปทะเล
• เดินไปทางทิศตะวันออก
• เดินไปทางทิศตะวันตก
• เดินดูประตูรอบๆลานนั้นก่อนแล้วกัน

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

จงอธิบายมาพอสังเขปในคอมเม้นด้านล่างเพื่อเลือกเส้นทาง จากนั้นจะมีการทำชีทแยกให้นะครับ