สำหรับพี่...ฉันเป็นน้องที่ขยันก่อภาระ
สำหรับพ่อ...ฉันเป็นเพียงเด็กที่เกิดมาด้วยความจำเป็น
สำหรับท่านเมอซี่นั้น...ฉันคงจะเป็นเพียงที่ระบายอารมณ์เมื่อตัวพระองค์ไม่พอใจ
แต่สำหรับฉัน...ท่านเมอซี่คือผู้ที่ทำให้ฉันได้ลืมตาขึ้นมาบนโลกนี้ คือผู้ที่ทำให้ชีวิตอันไร้ค่านี้มีความหมาย
เพราะหากไม่ใช่เพื่อพระองค์แล้ว ตัวของฉันก็คงไม่อาจแม้แต่จะมีตัวตน...และแม้แต่พี่เองก็คงไม่ได้ต้องการ
และแม้ว่าท่านเมอซี่จะไม่ได้รับรู้เรื่องในข้อนี้ แต่อย่างน้อยฉันก็ต้องการที่จะเข้มแข็ง -- ไม่ต้องเท่าพี่ แต่อย่างน้อยก็ขอเพียงแค่ซักครึ่งของพี่ ให้ฉันได้ปกป้องและดูแล ได้คอยรับใช้คนผู้นั้นต่อไป
และต่อให้ท่านเมอซี่จะระบายอารมณ์กับตัวของฉัน ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะโกรธ ไม่มีสิทธิ์ที่จะปัดป้อง...ด้วยเพราะร่างกายนี้เป็นของท่านมาตั้งแต่ก่อนที่ตัวของฉันจะได้รับรู้เรื่องราวต่างๆเสียอีก เช่นนั้นแล้วฉันจึงไม่มีความหมายใดที่จะให้ปฏิเสธการกระทำนั้น
แม้จะไม่พอใจ แม้จะเจ็บปวด แม้จะเต็มไปด้วยบาดแผล แต่ตัวฉันก็พร้อมจะน้อมรับสิ่งที่ท่านมอบให้ทั้งหมด
รัก...ไม่รัก
เรื่องนั้นไม่เกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย
ในเมื่อสิ่งที่สำคัญที่สุดของตัวฉัน คือการที่ท่านยังคงยินยอมให้ฉันผู้แสนจะไร้ค่านี้ก้าวตามรับใช้แต่เพียงเท่านั้นเอง...
No comments:
Post a Comment