034. [BTW] Don’t Crazy, baby 2010.07.30

[BTW] Don’t Crazy, baby

posted on 30 Jul 2010 13:58 by earnest in BTW

  

ปล. ชื่อกับเรื่องไม่สัมพันธ์กันเลยจริงๆ...

[BTW] Don’t Crazy, baby

   “หืม.. วิ่งไวชะมัดเลยน้า..” เสียงทุ้มต่ำเปรยลอยๆท่ามกลางหมอกหนา นัยน์ตาสีโลหิตภายใต้หมวกทรงสูงนั้นหรี่ลงอย่างระมัดระวังราวกับสัตว์ร้ายรอขย้ำเหยื่ออันแสนโอชะ แต่ไม่นานนักเขาก็จุดบุหรี่ขึ้นสูบแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนป้ายหลุมศพของใครซักคนโดยไม่เกรงกลัวว่าเจ้าบ้านจะตามมาหลอกหลอน

   “แต่เล่นวิ่งเข้ามาในที่แบบนี้นี่แสดงว่าจนปัญญาน่าดู.. Bad luck...bad luck..” คำพูดที่ผสมภาษานั้นกลั้วไปด้วยเสียงหัวเราะ มาเฟียใหญ่แห่งแดนใต้เท้าคางยิ้มๆยามสัตว์ขนปุยประจำเมืองคลานต้วมเตี้ยมเข้ามาหา “What? หลงทางกับแม่หรือไงไอ้หนูขนฟู” เขาเอ่ยถามมันด้วยน้ำเสียงรักใครไม่ต่างจากฝ่าเท้าที่เหยียบๆดันๆโคอาล่าตัวจ้อยเล่นไปมา

   ว้า...ว้า....

   โคอาล่าตัวน้อยร้องงอแง แต่จะร้องดังก็กลัวปืนในมือที่อีกฝ่ายควงเล่นไปมา สุดท้ายก็ได้แต่กระซิกๆคิดโทษตัวเองที่คลานไม่ดูตาม้าตาเรือ

   “ว่าแต่คืนนี้หนาวจังน้า..” มาเฟียหนุ่มถูมือไปมา แม้จะสวมถุงมือหนังมีราคา แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากมายซักเท่าไหร่ “หรือข้าควรจะเอาขนของเจ้าไปทำถุงมือดี..อืม.. บางทีมันอาจจะอุ่นก็ได้นะว่าไหมไอ้ขนปุย” ไม่พูดเปล่า ชายหนุ่มยังหิ้วโคอาล่าที่ดิ้นไปมาขึ้นแกว่งไปทางซ้ายทีขวาทีให้เวียนหัวเล่นเสียอีก เจ้าโคอาล่าตัวน้อยได้แต่ตัวสั่นงกๆด้วยเพราะทำอะไรไม่ได้ ปลายบุหรี่ในปากของอีกฝ่ายจ่อเหนือเป้าตาไปไม่มากนั้นตรึงดวงหน้ามันไม่ให้ละไปไหน ทั้งความร้อนจากปลายบุหรี่และนัยน์ตาสีโลหิตคมกริบอันตรายนั้นไม่มีสิ่งใดบ่งบอกว่าล้อเล่นเลยซักนิด. แต่แวบนึงที่หางตาเหลือบไปเห็นวัตถุสีเงินวาวซึ่งถูกดึงออกมาจากเสื้อโค๊ทตัวยาว....

     ฉึก! ปัง!

   ดวงหน้าคมฉายแววพึงพอใจกับเสียงที่ดังขึ้นพร้อมกัน เขาเลียเลือดที่ไหลจากร่างไร้วิญญาณในมืออย่างหิวกะรหาย พร้อมกระตุกเรียวปาก แสยะยิ้มให้ร่างเบื้องหน้าที่ล้มลงไปนอนหอบอยู่บนผืนทราย เปลวไฟในตะเกียงข้างทางวูบไหวไปตามแรงลมวึ่งโบกสะบัด พัดพาเอาความหนาวเย็นซี่งพร้อมที่จะโอบกอดปิดปากผู้คนให้ยอมละทิ้งร่างกายเฉกเช่นใบแก่ที่ปลิดปลิว

   “I got ya!” เออร์เนสหัวเราะร่าเมื่อ ‘เหยื่อ’ ที่ตนรอมานานดันตกหลุมพรางได้ง่ายถึงเพียงนี้ ไม่สนใจว่าเสียงปืนเมื่อครู่ที่ตนหลบได้ฉิวเฉียดจะเกือบพรากชีวิตตนไปหากไม่เอาเจ้าสัตว์หน้าขนตัวจ้อยมายกรับแรงกระสุดพร้อมๆกับตนที่ก้มตัวหลบไปด้วยกัน เอร์เนสกระโดดลงจากป้ายหินสลักรูปไม้กางเขนที่ได้รับรอบเท้าของตนแปะทาบไว้เป็นที่ระลึกแล้วเดินไปมองร่างที่ถูกมีดสปริงของตนเข้าไปเต็มอกอย่างไม่มีทางหลบได้ทัน

   “…เด็กไม่ดีก็ต้องถูกลงโทษแบบนี้ล่ะนะ เอ้าๆ ไหนลองพูดจาอ้อนวานขอชีวิตซักหน่อยสิ เผื่อว่าข้าจะกลายเป็นคนดีหัดรู้จักสงสารสัตว์โลกผู้ยากไร้บ้างน่ะ หืม..?” ปากก็พูดจาอ่อนหวานราวกับพ่อพระผู้อ่อนโยน หากแต่การกระทำของซาตานก็ยังเป็นซาตานอยู่วันยังค่ำ เมื่อผู้ถามกดส้นเท้าลงไปบนลำคอของร่างบนพื้นจนแทบกระอัก

   “เอ้า..ขอร้องสิ.. อ้อนวอนสิ...ทำไม่เป็นรึไงกันไอ้หนู!” รอยยิ้มแสยะของผู้ล่าซึ่งโยนร่างโคอาล่าที่ตนใช้เป็นโล่ทิ้งไปด้านหลังพร้อมก้มลงดึงมีดสปริงออกจากกลางอกของร่างบนพื้นออก เช็ดเลือดเข้ากับดวงหน้าของผู้ที่ตัวสั่นงั่นงก..กลัว...ปีศาจตรงหน้ายิ่งกว่าอะไร...

   มาเฟียหนุ่มหรี่ตามองอีกฝ่าย เขาจิกเรือนผม กระชากให้ดวงหน้านั้นเงยขึ้นมองตน “Don’t be silly.. ไม่เคยได้ยินหรือไง‘เข้มแข็งรอดอ่อนแอตาย..คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด’ น่ะ ‘ถ้าริอยากฆ่าก็ต้องเตรียมใจไว้ว่าจะโดนฆ่า’ นะ พวกที่อยากฆ่าแต่กลัวตายมันก็เป็นแค่คนโง่เท่านั้น...Understand?”

   ปลายเท้าเตะเอาปืนบนพื้นขึ้นมาในมือแล้วพลิกไปมา มองของมีค่าที่ตกอยู่ในมือของพวกอ่อนหัดแล้วอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา “น่าสนใจดีนี่.. บางทีข้าอาจจะเลี้ยงเจ้าไว้เป็นหมาเฝ้าบ้านได้เหมือนกัน” เออร์เนสเชิดคางเด็กหนุ่มบนพื้นขึ้นให้เงยหน้ามองตน “ว่าไง..จะยอมเป็นสัตว์เลี้ยงให้ข้าใส่ปลอกคอดีๆ หรืออยากจะตายตามไอ้ขนปุยตัวนั้นไปฉันก็ไม่ว่านะไอ้หนู”

   ดวงตาสีมรกตสั่นไหว มันเต็มไปด้วยความหวาดผวา..ทว่ายังคงไว้ซึ่งศักดืศรี....เป็นความหวังริบหรี่ที่ยากนักจะโอนอ่อนไปตามคำพูดหว่านล้อมของมาเฟียเจ้าเล่ห์..

   “เฮอะ! จับล่ามแล้วเอามันไปใส่กรงตามเดิมแล้วเลื่อนเวลาประมูลเป็นเที่ยงคืนตรงของวันนี้!” เออร์เนสเหวี่ยงศีรษะในมือแรงจนเด็กหนุ่มหัวกระแทกพื้นหิน เขาผายมือรับหมวกคืนจากลูกน้องโดยไม่ชายตามองหน้าด้วยซ้ำ “อ่อ..ใช่.....เดี๋ยวก่อน”

   เออร์เนสคีบบุหรี่ที่ใกล้หมดม้วนออกมาจากปากพร้อมขยี้ลงไปกลางดวงตาขวาของเหยื่อที่กรีดร้องลั่นป่าด้วยความทรมาณ.. หากแต่ผู้กระทำกลับทำหน้าเฉยชาไม่สนใจ

   “อย่างน้อยก็ยังใช้เป็นที่ดับบุหรี่ได้ล่ะนะ”

   เขายักไหล่ ก้มลงคว้าซากโคอาล่าโยนให้ลูกน้องที่วิ่งตามมาเอากลับไปทำถุงมือคู่ใหม่ ก่อนก้าวขึ้นรถม้าสีดำคันงามที่ตนใช้มันเพื่อตบตาเหล่าพลเมืองด้วยใบหน้าเฉยเมย สารถีวัยกลางคนจุดบุหรี่ให้นายใหญ่ก่อนปิดประตูแล้วขึ้นไปบังคับม้าเทียมสีรัตติกาลสองตัวซึ่งพุ่งทยานหายไปในความมืด

   ในขณะที่เหล่าลูกน้องที่เหลือต่างฉุดกระชากร่างที่ยังร้อยครวญครางนั้นโยนเข้าไปในกรงหลังเกวียน....

= End. =

อ่า...แต่งสนอง need ตัวเองชัดๆนี่หว่า!

ปล. ไม่ได้แกล้งโคอาล่า..เพราะกฏไม่ได้บอกว่าห้ามฆ่านะเน้...

ปลล. ไม่ใช่คนฆ่าโคอาล่าด้วยนะ...ฮุฮรี่  

 

ฆ่ากับไม่ปกป้องก็เหมือนกันแหละครับ //เข้ม

ปล.หนึ่ง อุ๊ ควีนโดนสั่งงานแล้ว
ปล.สอง แอบหลงรักเม้นต์เจ็ด

#9 By Pudding Friday on 2010-08-02 01:01

นี่เองคู่ปรับคุณอัศวิน 

ว่าแต่ป.ล.ข้างล่างนี่
กันควีนมาตามอาละวาดสุดฤทธิ์กันเลยทีเดียว 5555+

#8 By [MIS]Mia/ [BT]lili on 2010-08-01 11:50

เมืองเหนือเราจะไม่รับถุงมือโคอาล่าที่ผ่านการถูกทำร้ายเด็ดขาดค่ะ

/ปักป้ายปางห้ามรังแกโคอาล่า(?);_;

#7 By Amina Eirwen on 2010-07-31 01:14

มาเฟียจริง มารังเเกโคอาล่าอีกต่างหาก
มองถุงมือขนอุย.......เรียกพุดดิ้งจัดการ

เมืองใต้เรานี้ช่างมืดครึ้ม จริงๆ

#6 By MISAKI on 2010-07-30 22:19

เฮ้ย มันรังแกโคอาล่า จับมัน!!!!!!! 

#5 By D.C.เก้าแต้ม on 2010-07-30 20:13

BTW - turns to the dark side....
(@___@)

#4 By อีฟ on 2010-07-30 18:07

ม...แหม ถึงจะสงสารคุณอัศวินเมืองนี้

แต่ว่า... ถ้าส่งออกขนโคอาล่า หรือเนื้อโคอาล่าแดดเดียวนี่... เอิร์นคงเหมาะกับบทบาทมาเฟียเมืองใต้เลยจริงๆนะ!

ต้องทำอาชญากรรมสูงสุด คือการปล้น จี้ ฆ่า ข่มขืนน(???) โคอาล่าาาไงล่ะ!

#3 By jackywinter on 2010-07-30 18:03

มาเฟียจริงๆ!!
/เอล - ทำหน้าช็อกกุแบบเฟคๆ

ทำถุงมือขนโคอาล่าส่งออกบ้างก็ดีนะคะดอนเอิร์นนี่ เมืองเหนือมันหนาววววน่ะตุเวง

แต่ระวังคุณพุดดิ้งเธอว์มาซิวไปล่ะ!

#2 By cocoetoile on 2010-07-30 17:46

น..นี่มันมาเฟียจริงๆด้วย!!!

(ก็มาเฟียน่ะสินะ //โดนตบ)

เมืองใต้นี่ช่างน่ากลัวจริงๆ ,,- -,, (แล้วฉันทำหน้าตาชอบใจทำไมกันนะ)

ถ..ถุงมือขนโคอาล่าคงจะอุ่นนะคะเอิร์น ยังไงทำส่งออกสร้างรายได้ก็น่าจะดีนะ เป็นการควบคุมการล้นปริมาณของโคอาล่ายังไงล่ะ กรั่ก!!

ปล. ชอบ ปล.อันสุดท้ายมากกกก

#1 By akua on 2010-07-30 14:46