เอนทรี่นี้เป็นส่วนหนึ่งของโปรเจ็ก Venles District
หมายเหตุ : เนื้อหาในเอนทรี่นี้มีความรุนแรงและไม่เหมาะกับผู้มีอายุต่ำกว่า18ปี
สายฝนที่ตกพรำยังคงตกอยู่ และไม่มีวี่แววว่าจะหยุด....และคงไม่มีวันหยุดเมื่ออยู่ในสถานที่แห่งนี้
แต่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาให้กับรถส่งของคันใหญ่ที่แล่นเข้ามาในเขตเก่าของเว็นเลสนี้เลยแม้แต่น้อย เพราะมันยังสามารถแล่นไปตามพื้นดินที่อ่อนนุ่มซึ่งเต็มไปด้วยแอ่งโคลนได้อย่างรวดเร็ว แม้ตอนแรกจะมีปัญหาเรื่องเสียงที่ดังกระหึ่มของรถคันยักษ์ แต่เพราะสายฝนที่สาดเทลงมาตลอดนั้นช่วยกลบเสียงเครื่องยนต์ไปได้ส่วนหนึ่งจึงไม่ได้รบกวนใครเท่าไหร่นัก
“ที่นี่สินะเว็นเลส ดิสทริค..” เสียงที่มาก่อนตัว พร้อมร่มสีแดงสดที่กางออก และร่างโปร่งในชุดดำก็ก้าวเท้าลงมาจากประตูข้างคนขับ “บ้านใหม่ น่าอยู่จังเลยเนอะ” เขาหันไปคุยกับอากาศข้างกาย แล้วพูดต่อไป “คิดเหมือนกันเลย แต่ต้องตกแต่งอีกเยอะ ....พูดแบบนั้นฉันไม่ชอบนะ สีนั้นฉันไม่เอา ต้องแดงสิ...........”
อาเซอร์บัส ลาเมียร์.. ชายหนุ่มเชื้อสายละติน เจ้าของเรือนผมหยักศกสีน้ำตาลดำ และนัยน์ตาสีเข้มพูดจาโต้ตอบกับสิ่งที่ไม่มีตัวตน ร่มสีแดงคันงามนั้นยังคงถูกถือค้างเอาไว้ ในขณะที่คนขับรถได้ดับเครื่องและเดินไปเปิดประตูด้านหลังของตู้เก็บของที่ติดอยู่กับตัวรถ
ภาพของชายหนุ่มวัยยี่สิบตินต้นที่นั่งอยู่บนพื้นโดนมีเด็กผู้หญิงผิวขาวร่างกายเปลือยเปล่านอนนิ่งอยู่ข้างตัว เรือนผมสีอำพันของเด็กน้อยวัยไม่น่าจะเกินเจ็ดปียาวสยายและยุ่งเหยิง บนตัวเธอเต็มไปด้วยคราบสีขาวที่เปราะเปื้อนไปทั่วร่างกาย โดยเฉพาะทางช่องแคบระหว่างขาที่ปะปนมาด้วยของเหลวสีเข้มที่เรียกกันว่าโลหิต.. มันไหลเยิ้มออกมาจากตัวของเธอ และเริ่มจะแห้งกรัง..
คนขับรถได้ไล่มองร่างกายเล็กๆที่มีรอยแดงไปทั่วร่าง ทั้งจากการขบกัด และเม้มประทับรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้บนร่างสีขาวนั้น ราวกับจะแสดงให้ทุกคนได้รู้ว่าเด็กคนนี้เป็นของเขาเพียงผู้เดียว.. เป็นของชายที่รูดซิปกางเกงยีนส์ และขยับมันให้เข้าที่เข้าทาง
“ถึงที่แล้วเหรอเจอร์ซี่..” เขาถาม ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก.. แย้มรอยยิ้มสดใสราวกับแสงแดดยาวเช้าขณะเอื้อมมือคว้าหมวกแก๊ปขึ้นสวมก่อนจะพาร่างกายที่เปลือยท่อนบนนั้นลงเหยียบพื้นหน้าอาคารเก่า “ว้าว~ บ้านใหม่ ถึงจะโทรมไปบ้าง แต่ก็ดูดีกว่าที่คิดแฮะ”
เจอร์ซี่ หรือในชื่อเต็มคือ เจอร์ซี ดีมิทรี ไม่ได้ตอบคำถามนั้น หากแต่สายตาเขากลับมองรอยแดงที่ใหญ่กว่าที่อื่นบนลำคอของเด็กหญิงที่ไร้ดวงตา.. รอยบีบที่เด่นชัดแสดงให้เห็นว่าขณะที่ อิ๊กนิส ลาเมียร์ ได้มีเพศสัมพันธ์เธอนั้น เขาไม่ได้เพียงแค่กดเธอเอาไว้ แล้วบังคับขืนใจเธอดั่งเช่นคนปกติ หากแต่เขาได้บีบคอเธอจนแน่น และไม่เพียงแค่พรากพรหมจรรย์ไปจากเธอ... เขาได้แสดงให้เธอเห็นถึงความน่ากลัวที่สุดในชีวิตก่อนจะปล่อยให้เธอได้หลับไหลไปตลอดกาล...
“ทำไมวันนี้ถึงเป็นเด็ก” เจอร์ซีจุดบุหรี่ พ่นควันสีขาวท่ามกลางความมืด “เห็นปกติแล้วชอบมีอะไรกับสัตว์”
“เพราะหมากับแมวมันจับตัวยาก ในที่มืดๆแคบๆแบบนั้นจะให้ฉันไปฟัดกับสัต์พวกนั้นก็ใช่ทีนะเจอร์ซี่” นิ้วเรียวของชายหนุ่มที่อ่อนวัยกว่าดึงเอาสิ่งเสพติดออกจากปากของคนตรงหน้า แล้วคาบันไว้ในปากแทนที่ ยิ้มร่าเริงให้คนที่มองตนด้วยความไม่สบอารมณ์นัก เขาหัวเราะ..
“ฉันบอบบางจะตาย”
“ไอ้ตอแหล”
อิ๊กนิสสบตาอีกฝ่าย เขายังคงยิ้ม “โหดร้ายนะ ว่ากันแบบนั้น...”
“ฉันแค่พูดตามความจริง แล้วแกคงไม่คิดจะทิ้งศพของไอ้เด็กนี่ไว้ในรถฉันหรอกใช่ไหม” เขาปรายตามองชายหนุ่มที่ร่างกายเปียกปอนไปด้วยสายฝน
หยดน้ำที่ไหลไปตามร่างกายซึ่งแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อสีแทนตามภาษาผู้ชายนักกีฬานั้นแลดูเย้ายวน เรือนผมสีน้ำตาลทองที่ถูกปล่อยให้ยาวสยายเปียกลู่ไปกับแผ่นหลังของเปลวไฟมีชีวิตตรงหน้า หากแต่ในตอนนี้ดวงตาสีเดียวกันกับเรือนผมนั้นเลิกให้ความสนใจกับคู่สนทนาไปเรียบร้อยแล้ว เขาหันไปหาญาติผู้พี่ที่ยังคุยอยู่กับอากาศ
“ไม่เข้าไปในบ้านก่อนเหรอแอชเชส” เขาเอียงคอ มองคนที่หันกลับมามองตัวเองด้วยนัยน์ตาสีดำขลับ
“ฉันคุยกับพวกเขาเผลิญไปหน่อยน่ะ” อาเซอร์บัสตอบคำถามของญาติผู้น้องที่ชาชินแล้วกับการที่ญาติของตนชอบโต้ตอบกับสิ่งมีชีวิตในจินตนาการที่คิดขึ้นมาเอง เพราะมันเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก และเขาก็เห็นจนมันกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาไปเสียแล้ว
อิ๊กนิสยักไหล่ เขาล้วงเอากุญแจบ้านใหม่ออกจากกระเป๋ากางเกง แล้วไขเปิดประตูบ้าน ดวงตากวาดมองไปรอบห้องด้วยความสนใจ เขาลองเปิดปิดไฟดูก็ว่ามันยังใช้ได้ดี
“สภาพดี สมแล้วที่ให้นายมาช่วยดูสถานที่ให้ก่อน” อิ๊กนิสตบบ่าเจอร์ซี “ทำได้ถูกใจมากเลยไอ้เกลอ”
เจอร์ซีทำแค่เค้นเสียงหัวเราะ “ของใช้อื่นๆฉันยกมาให้แล้วนะ แล้วก็ทำความสะอาดไปเยอะแล้ว ส่วนพวกสินค้าส่วนหนึ่งก็อยู่ที่ชั้นใต้ดิน...”
“ไม่มีใต้ดินไม่ใช่เหรอ” อาเซอร์บัสขัด เขาแขวนร่มไว้ข้างประตู
เจอร์ซียักไหล่ “คิดว่าเจ้าของเก่าน่าจะขุดเอาไว้ ก็ตกแต่งใหม่ไปแล้ว ของอื่นๆก็อยู่ในนั้น คิดว่าเก็บเสียงด้วย”
“ว้าว...” ชายหนุ่มละตินอเมริกายิ้มหวาน “งั้นตอนนี้ก็มีแค่ของๆฉันเท่านั้นสินะที่อยู่ในรถน่ะ”
อาเซอร์บัสอุ้มขวดโหลที่เต็มไปด้วยลูกแก้วหลากสีเข้ามาอย่างทุลักทุเล มันเป็นขวดตั้งพื้นทรงสูงที่ยาวเลยเค้าเตอร์ร้านขึ้นมาเล็กน้อย หากแต่ลูกแก้วกลับยังใส่ไปได้เพียงแค่สามในห้าเท่านั้น... แต่นั้นก็นับว่ามากอยู่เหมือนกัน
“ระวังๆ เดี๋ยวก็หล่นหรอก” อิ๊กนิสบ่นอุบอิบ ในมือของเขาเองก็ประคองกล่องกระดาษที่บรรจุขวดมากมาย ซึ่งเต็มไปด้วยลูกตาหลากสีที่ตนดองไว้ดูเล่น เขารีบวางมันลงบนเค้าเตอร์ แล้วไปช่วยอาเซอร์บัสยกมันเข้าไปวางด้านใน “นี่มันของสะสมของฉันนะแอชเชส ถ้าตกขึ้นมาตามเก็บกันตายแน่”
“เออ..” ญาติผู้พี่กรอกตารับ ก่อนหันไปคุยกับความว่างเปล่า บนเรื่องของน้องชายและโต้ตอบอยู่เพียงลำพัง....
อีกด้านนั้น.. อิ๊กนิสได้วิ่งออกไปช่วยเจอร์ซีขนกรงที่เต็มไปด้วยเด็กมากมาก ทั้งชายหญิง อายุไม่เกินสิบสามปี ลำเลียงไปไว้ในห้องใต้ดิน แม้กระทั่งหมาแมวที่ถูกโปะยาสลบก็ยังคงมีนอนหมอบอยู่ในกรงของมันเอง
เขามองบรรดาเด็กๆที่ถูกมัดมือปิดปากที่นั่งตัวสั่นอยู่ในกรง แล้วหัวเราะเบาๆ
“เอ้าๆ อย่าร้องสิเด็กดี พี่ชายไม่ทำอะไรหรอกนะ...” อิ๊กนิสย่อตัวลง เอ่อยปลอบเด็กในกรงที่เห็นการกระทำของเขาทุกอย่างมาโดนตลอด “พี่ไม่ทำอะไรหรอก.... ตอนนี้น่ะ”
น้ำเสียงที่อ่อนโยนนั่นทำให้เจอร์ซีและอาเซอร์บัสมองหน้ากัน แต่ไม่ได้พูดอะไร.. แต่มันก็ใช่ หากว่าอิ๊กนิสไม่ได้อยู่ในโหมดนั้นเค้าจะเป็นคนที่ร่าเริงและน่าคบหามาก หากว่าไม่ได้โกรธ เครียด หรือมีความอยาก..ความต้องการที่จะระบายออกมา เขาจะเป็นคนใจเย็นที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีมากจนเกินไปคนหนึ่งเลยทีเดียว..
แต่ทุกอย่างผู้ชายคนนี้จะระบายในการมีเพศสัมพันธ์ที่ป่าเถื่อนรุนแรง และบ่อยครั้งที่เหยื่อของเขาจะตาย...หากไม่ในวันนั้น ก็อาจเป็นวันต่อๆไป..
“ขนหมดแล้วล่ะ” เจอร์ซีปัดมือ พวกเขาสามคนช่วยกันขนของทั้งหมดออกจากรถ กว่าจะเสร็จก้ปาไปเกือบชั่วโมง เขานวดไหล่ตัวเอง “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนแล้วกัน”
“อยู่นอนที่นี่ก็ได้นี่” อาเซอร์บัสเอ่ยชวน หากแต่คำตอบกลับเป็นเพียงการส่ายหน้า
“ห้องนอนของพวกนายมีแค่เตียงเดี่ยวสำหรับนอนคนเดียว ฉันไม่ยอมนอนพื้นแน่” เขาว่า “อีกอย่าง.. ขอกลับไปนอนกอดสาวสวยๆที่บ้านยังดีซะกว่าเลย ขอตัวล่ะ”
อิ๊กนิสโบกมือลารถที่แล่นหายไปแล้วหันมากอดคออาเซอรบัส “ญาติที่รักจ๊า..”
“หืม..”
“ตามที่ตกลงกันไว้นะ..” เสียงทุ้มนั้นเปลี่ยนมาอ่อนนุ่มและอ้อนออด เขาค่อยๆไล่มือไปตามใบหน้าอีกฝ่ายขณะปล่อยตัวคนตรงหน้าช้าๆ
และได้ยินแค่นั้นคนเป็นพี่ก็กรอกตาทันที ด้วยรู้ว่าข้อตกลงในยามราตรีนี้คืออะไร...
ชายหนุ่มขยิบตาให้คนที่แก่กว่าสองปี “ตอนกลางคืนห้องนอนเป็นของฉัน”
“แต่ถ้าง่วง..” ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน
“..โซฟาน่ะ ซุกหัวแล้วนอนไปซะ”
********************************
แต่งตอนเปิดจบแล้ว..ว้าว...
ไม่รู้ว่าจะออกมาดีมากไหม แต่ก็ฝากตัวด้วยนะคร๊าบ!
ปล. เรื่องธีมเดี๋ยวไว้ผมจะไปแก้วันหลั เพราะงั้นถ้าจะหาลิงค์คงต้องคลุมดำเอาแล้วล่ะ orz… ขอโทษนะครับ
ไม่นะ อย่าทำน้องหมาน้องแมวน้าาาาาาาาาาาา โฮร้วววววววววววว /พาหมาแมวในเมืองหลบหนีไป
เอร๊ยย โม่ววววววววว ชอบตอนนี้อ่ะ ในบรรดางานทั้งหมดที่พี่อ่านของโม่วนะ พี่ชอบตอนนี้ที่สุดเลยล่ะ!
มันลงตัว ในหลายๆอย่าง เห็นเป็นภาพอนิเมดาร์กๆเลยล่ะ รู้สึกถึงความตั้งใจด้วย อื้มม
อ่านลื่น ไม่มีสะดุด
ชอบเหมือนคนอื่นๆแฮะ ตอนทิ้งท้ายนี่มีฮา 5555+
แล้วก็คาแรคเตอร์อ่ะ พอมาอยู่รวมกันแบบนี้แล้วดูขำ มันมีอารมณ์เสียดสี กัดกันไปมาอยู่
ชอบบรรยากาศเรื่องแบบนี้แฮะ มันดูดาร์ก แต่แอบมีบรรยากาศดี๊ด๊า อาจเพราะคาแรคเตอร์ด้วยมั้ง ถ้านึกถึงมันคงอารมณ์...เพลงในสวนสนุกที่จู่ๆก็ดังขึ้นมาในสวนสนุกร้างอ่ะ หลอนนนดี
มันลงตัว ในหลายๆอย่าง เห็นเป็นภาพอนิเมดาร์กๆเลยล่ะ รู้สึกถึงความตั้งใจด้วย อื้มม
อ่านลื่น ไม่มีสะดุด
ชอบเหมือนคนอื่นๆแฮะ ตอนทิ้งท้ายนี่มีฮา 5555+
แล้วก็คาแรคเตอร์อ่ะ พอมาอยู่รวมกันแบบนี้แล้วดูขำ มันมีอารมณ์เสียดสี กัดกันไปมาอยู่
ชอบบรรยากาศเรื่องแบบนี้แฮะ มันดูดาร์ก แต่แอบมีบรรยากาศดี๊ด๊า อาจเพราะคาแรคเตอร์ด้วยมั้ง ถ้านึกถึงมันคงอารมณ์...เพลงในสวนสนุกที่จู่ๆก็ดังขึ้นมาในสวนสนุกร้างอ่ะ หลอนนนดี
#8 By insanity-san on 2011-03-19 13:12
แรงมากกกกก
ชายหนุ่มขยิบตาให้คนที่แก่กว่าสองปี “ตอนกลางคืนห้องนอนเป็นของฉัน”
“แต่ถ้าง่วง..” ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน
“..โซฟาน่ะ ซุกหัวแล้วนอนไปซะ”
รักพี่มากเลยนะนั้น
อ่านแบบเห็นภาพหมดเลยครับ
รู้สึกเข้าถึงความจิตนะ
ชายหนุ่มขยิบตาให้คนที่แก่กว่าสองปี “ตอนกลางคืนห้องนอนเป็นของฉัน”
“แต่ถ้าง่วง..” ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน
“..โซฟาน่ะ ซุกหัวแล้วนอนไปซะ”
รักพี่มากเลยนะนั้น
อ่านแบบเห็นภาพหมดเลยครับ
รู้สึกเข้าถึงความจิตนะ
#7 By Mocker [by beriuos] on 2011-03-16 13:59
....แหม กินเด็กนะเธอ - -,,
*จับมืออิ๊กนิส* เป็นเพื่อนกันนะ - -,,
สนุกดีล่ะสนุกดี ชอบจังนะ - -,,
เก็บเด็ก ๆ ไว้ที่ห้องใต้ดินเต็มเลย ขี้โกงนี่นา~ //ทุบ ๆ
จะรออ่านต่อน้า
*จับมืออิ๊กนิส* เป็นเพื่อนกันนะ - -,,
สนุกดีล่ะสนุกดี ชอบจังนะ - -,,
เก็บเด็ก ๆ ไว้ที่ห้องใต้ดินเต็มเลย ขี้โกงนี่นา~ //ทุบ ๆ
จะรออ่านต่อน้า
เปิดตัวแร๊งมากค่ะเฮียขา ,,= =,,
-/เข้ามาอึ้งกับความชอบนั่น...
-/เข้ามาอึ้งกับความชอบนั่น...
#5 By นังพะยูนกลิ้ง_อิตาร์ on 2011-03-07 00:51
แต่งดีเหมือนเดิมครับเฮีย/กอด
#4 By I'm ProtozoA on 2011-03-06 18:53
...ฆ่าข่มขืนสินะ อิ๊กนิส เปิดตัวแรว๊งส์ เมืองนี้นี่เป็นแหล่งรวมสารพัดคนชั่วจริง ๆ 555+
อืม...ตอนนี้เน้นเรื่องนิสัยแปลก ๆ ของทั้งคู่ดี มันแบบ...แปลกแบบ...อืม...นะ สองคนนี้นี่ เหมือนรวมความโรคจิตหลายชนิดไว้ในตัวเอง หลายชนิดจริง ๆ นะเออ VD อันตรายขึ้นอีกแล้วสิเนี่ย
จะวอบแวบมาอ่านเรื่อย ๆ นะจ๊ะ XD
อืม...ตอนนี้เน้นเรื่องนิสัยแปลก ๆ ของทั้งคู่ดี มันแบบ...แปลกแบบ...อืม...นะ สองคนนี้นี่ เหมือนรวมความโรคจิตหลายชนิดไว้ในตัวเอง หลายชนิดจริง ๆ นะเออ VD อันตรายขึ้นอีกแล้วสิเนี่ย
จะวอบแวบมาอ่านเรื่อย ๆ นะจ๊ะ XD
ชายหนุ่มขยิบตาให้คนที่แก่กว่าสองปี “ตอนกลางคืนห้องนอนเป็นของฉัน”
“แต่ถ้าง่วง..” ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน
“..โซฟาน่ะ ซุกหัวแล้วนอนไปซะ”
55555555
“แต่ถ้าง่วง..” ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังชัดเจน
“..โซฟาน่ะ ซุกหัวแล้วนอนไปซะ”
55555555
#2 By โลกส่วนตัวของชายคนหนึ่ง on 2011-03-05 02:11
ขี้เกียจล็อกอินอ่ะพี่โม่ว/โดนต่อย
กรี๊ชกร๊าชชชชช
ชวอบบบ
เเฮร่ก(?)
กรี๊ชกร๊าชชชชช
ชวอบบบ
เเฮร่ก(?)
#1 By มุกเอง (125.24.34.105) on 2011-03-05 01:32
No comments:
Post a Comment