[fic เวินเว่อ] ..โกหก..
posted on 01 Feb 2011 13:43 by darkodin in Fiction | Edit
บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็ไม่มีใครเข้าใจ
และบางครั้งเรื่องเหล่านั้นก็เป็นเรื่องไร้สาระ
..เหมือนกับฉัน..
ตัวตนที่เกิดมานั้นเป็นสิ่งที่ไร้สาระ
บางทีฉันควรจะหายไปจากที่แห่งนี้
.......
แต่ "เขา" รักฉัน รักมาก..
ฉันเลยหายไปไม่ได้
เลยจำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
.................
..ว่าแต่..
..ฉัน..
เคยจำเป็นสำหรับเธอไหม?
ฉันรักนะ...พวกเธอน่ะ
รักหมดทุกคน
และจะรักตลอดไป
..ทั้งเธอคนนั้น..
..พวกเธอทุกคน..
...แต่ว่านะ...
เรื่องนั้นมันเป็นไปไม่ได้หรอก..
เพราะฉันมันเป็นแค่นกปีกหักที่มีแต่ความทะเยอทยาน
เพราะฉันทำได้เพียงหลอกตัวเองไปวันๆ
นิจนิรันดร์อะไรนั่นไม่มีจริงสำหรับฉัน
มันเป็นเพียงคำโกหกที่ฉันพูดอยู่เป็นประจำ
ไม่มีอีกแล้วเนเวอร์แลนด์
มันหายไปแล้วในสายตาของฉัน
หายไปในวันนี่ฉันร่วงตกลงมา
ไม่มีอีกแล้วปีกที่คอยพยุงตัวฉันไว้
ไม่มีอีกแล้ว..เพราะเธอเอามันไปจากฉัน
..อิสระของฉัน..
ก็เพราะว่านกน่ะ
หากวันใดที่มันต้องเสียปีกไปแล้วก็ถือว่าขาดใจ
เป็นนกที่ตายไปแล้ว..แต่หัวใจยังคงเต้น
มีชีวิตต่อไปทั้งที่ปรารถนาจะตายทุกคืนวัน
แต่เพราะกลัว
ฉันเลยโกหกตัวเองและเธอ..พวกเธอ..
......
..ฉันกำลังโกหกต่อไป..
ด้วยรอยยิ้มที่เริ่มเปลี่ยนความรู้สึก
......
..ความจริงแล้ว..
ฉันเหงานะ
อยากจะร้องไห้อีกเยอะๆ
แต่มันก็ทำไม่ได้อีกแล้ว
ทุกอย่างมันจุกอยู่นอกจนเจ็บไปหมด
แล้วฉันก็ทำได้แค่กรีดร้องในใจไม่ให้ใครได้ยิน
เพราะฉันน่ะ..
ปีกของฉันมันขาดไปนานแล้ว
เพราะนานเกินกว่าจะจดจำ
เพราะไม่ต้องการจะจำมันอีก
ฉันเลยคิดว่าต้องหยุดคำโกหกเหล่านี้เสียที
เพราะว่าฉันโกหก
พวกเธอที่เห็นฉันที่กำลังโบยบินอยู่บนท้องฟ้า
ที่คิดว่าฉันมีความสุขยิ่งกว่าใคร
มีรอยยิ้ม
มีเสียงหัวเราะ
..มีความสุข...จนน่าหมันไส้..
...........
นั่นก็เป็นเพียงแค่คำหลอกลวง
เป็นเพียงคำโกหกของฉัน
คำโกหกที่ฉันปั้นแต่งขึ้น
เพราะอยากมีความสุข
เพราะความสุขมันหายไปจากฉันมานานมากแล้ว
ก็เลยปั้นแต่งตัวเองด้วยคำโกหกให้ตัวเองมีความสุข
ให้ทุกคนรู้สึกอิจฉา
..ในตัวฉันที่ว่างเปล่าและกลวงโบ๋..
....
เพราะฉันเคยมีความสุข
มีความสุขที่ได้เจอกับเธอ
ได้อยู่กับพวกเธอทุกคน
มีความสุขมาก
จนอยากจะร้องไห้
..ก็เลยหลอกตัวเอง..
..........
เพราะพวกเธอเป็นของจริง
เพราะฉันเป็นเพียงคำโกหก
เพราะแบบนั้น
ฉันจึงอยากจะร้องไห้ให้มากกว่านี้...แต่ก็ทำไม่ได้
ฉันไม่มีสิทธิ์พอที่จะร้องไห้
ไม่มีค่าพอที่จะเรียกร้องเอาความสงสาร
...ฉันรักนะ..
...รักพวกเธอ...
..............
แต่ก็เพราะว่ารักนั่นแหละ
คำพูดเหล่านั้นมันกำลังทำลายฉัน
เริ่มกัดกร่อนไปทีละนิด จนฉันแตกสลาย
จนตอนนี้มันกลับกังขังฉันเอาไว้ด้วยถ่อยคำมากมาย
..ด้วยกรงนั้น..
มันกักขังฉัน
..นกปีกหักที่บินไม่ได้..
...ขังฉันเอาไว้...
"ฉัน...ทรมาน"
......
..ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกอีกแล้ว..
..ฉันอยากร้องไห้..
..อยากได้รับความสงสาร..
......
..แต่ว่า..
ฉันก็ไม่ต้องการมัน
ไม่เคยต้องการมันเลย
ไม่ต้องการเลยแม้แต่นิดเดียว
................................
...อย่าพูดเลย..ความเป็นจริง...
...................................
..สุดท้ายนี้..
ขอซักอย่างได้ไหม?
ไม่ต้องรักฉันก็ได้..ไม่ต้องสงสารก็ได้
ไม่ต้องเห็นใจ
...แต่ว่านะ...
.......................
...ช่วยจับมือฉันเอาไว้...
..แล้วบอกกับฉัน..
....ว่าไม่เป็นไร....
ช่วยโกหกฉัน
ไม่จำเป็นต้องพูดความจริง
ขอแค่โกหกก็พอ
คำพูดโกหกสั้นๆ
............
.....ฉันยังสำคัญกับเธอใช่ไหม.....
............
..
.
....ช่วยโกหก แล้วตอบฉันที....
......
...
[FIN.]
---------------------------------------------------------------------
ไม่ได้เฟล
ไม่ได้เศร้า
ไม่ได้อะไร
แค่เวินเว่อร์!!
มันก็แค่ใช้เวลาในคาบพัก 10 นาทีไปนั่งคอมอาจารย์ แล้วปล่อยให้มือขวาได้ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง
ความเวินเว่อร์นี้เลยเกิดขึ้นมา!!
ปล. แต่ถ้าใครทายถูกว่าคนที่พูดนี่คือลูกคนไหน จะมีรางวันให้เลือกฟีลเวินเว่อร์ครั้งหน้า
ฟีลที่ให้เลือก
1. ดราม่า
2. รักหวานๆ
3. เศร้า
4. ซาดิสต์
5. อื่นๆ (ตามใจ)
ทายกันเข้ามานะทุกคน~~
\=/
\=/
ม..ไม่รู้ว่าลูกคนไหน รู้แต่ว่าคงเป็นคนที่เคยมีความสุขมาก และแทบจะรับไม่ได้แล้วที่มันไม่เป็นไปอย่างที่คิด //ฉันก็เวิ่นเว้อเหมือนกัน
เข้มแข็งเข้าไว้
เข้มแข็งเข้าไว้
No comments:
Post a Comment